Wij vrouwen doen daar niet aan - een sjamanistische healing

Ik weet niet of het een wonder is of gewoon een speling in de tijd.
Ze komt bij mij, onverwacht, zonder bewuste spirituele achtergrond. In haar buik groeit een nieuw leven.

We doen een opstelling. Na de sessie merk ik dat niet de zwaarte die ze meedraagt oplost, maar wel de bevriezing.
Wanneer ik haar terugzie, hoor ik het verhaal dat even stil maakt: weken van donkerte en zwaarte. Nu pas voelbaar, wanneer er iets geopend is.

Ik start de sjamanistische healing. Wat ik in de basis doe, is eenvoudig: terughalen wat iemand kwijt is, wegnemen wat niet werkelijk bij de persoon hoort en het veld rondom zuiveren. Daarbij volg ik de spirits, meer dan mijn eigen beperkte psychologenbrein.

De eerste beweging vandaag is het terughalen van een zieledeel. Zieledelen blijven vaak ‘achter’ na nare ervaringen. Ik vind niet alleen het zieledeel, maar ook een kracht die ze kwijtgeraakt is. Via visuele taferelen volg ik het spoor van oorsprong.

Ik kom bij een oude vrouw, een Voormoeder. Ze houdt de ketting van de onbekende kracht stevig vast. Ik leg haar uit wie ik ben, waarom ik hier kom en wat er in 2025 speelt in het leven van haar kleindochter.
Op mijn vraag wat ze vasthoudt en waarom, krijg ik maar één antwoord: “Dat doen wij vrouwen niet.” Haar overtuiging is onwrikbaar.

Ik richt me opnieuw tot de kracht, die zichzelf laat kennen als vreugde. Vreugde als kracht.
Als ik dit terugkoppel aan de Voormoeder, verstart haar blik:
“Wij vrouwen doen daar niet aan. En spreek dat woord nooit meer uit.”
Haar ogen worden steen.

Ik ga zitten, erken haar als Elder en ook haar last.  Ik dank haar dat ze dit al die jaren voor iedereen heeft vastgehouden. Er opent er iets. Vanuit de Andere Wereld wordt mij een alternatieve kracht aangereikt, één waar zij vrede mee voelt. Ze neemt de grote kleurige vorm in zich op, in één beweging reikt ze me de ketting aan. Ik bevrijd de kracht en neem deze, samen met het zieledeel, terug mee naar de vrouw die dit mag ontvangen. En soul retrieval volgt.

De hele healing lang brengen verschillende technieken de vreugde terug in haar lichaam. Ook het kind in haar buik wordt bevrijd van wat niet bij hem hoort.
Wanneer de vrouw nadien gaat zitten, is er iets helders in haar blik.
Ze vertelt hoe er in de familie, zelfs op feesten, steeds meer een begrafenisstemming hangt dan echte vreugde. Ze zegt dat dit op alle familiefoto’s uit het verleden zichtbaar is. Generaties lang zijn vrouwen loyaal gebleven aan dit engagement: “Dit doen wij vrouwen niet.”

De oorsprong van deze keuze is niet gekend. Maar het was ooit een noodzaak, een gekozen en efficiënte manier om te overleven en het leven door te geven.
En vandaag, hier, opent zij als eerste opnieuw een deur. Zodat vreugde eindelijk weer mag verbonden zijn met de wortel van haar bestaan en hier mag bloeien.

Wil je ook graag een sjamanistische healing inplannen? Neem dan even contact.